Opowieść o Harcerskiej Gromadzie Wilków im. św. Jana
Pawła II
1. Początki HGW
W dniu
16.05.2005 powołałem w Oliwskim Domu Rodzinnym (domu dziecka) Fundacji Rodzina
Nadziei (w ramach Kręgu Harcerskiego LS-Drzewo
Pokoju)
1 Niezależny
Gdański Zastęp Harcerzy Knieja, pragnąc kontynuować tradycję byłej 1
Niezależnej Gdyńskiej Drużyny Harcerzy „Knieja”, która w tym czasie
nie działała.
W następnych
miesiącach rozszerzyłem „Jedynkę” o dwa zastępy: jeden w Gdyni, drugi w
okolicach Kielna. Zastęp w Oliwie nazywał się „Wilki”, w Gdyni
„Łosie” , a w
Kielnie „Niedźwiedzie”. Namówiłem „Kurka”, by został drużynowym reaktywowanej
„Jedynki”. Zgodził się, ale nie chciał, by w „jedynce” był zastęp
z domu dziecka.
W dniu
13.03.2008 wyłączyłem zastęp oliwski z "Jedynki" i przemianowałem go
na 61 Niezależny Gdański Zastęp Harcerzy Oliwska Knieja – ze mną
– jako
zastępowym. Praca z tym zastępem nie była łatwa. W dniu 3.04.2009 podjąłem
decyzję o zaprzestaniu działalności 61 NGZH (z uwagi na wyczerpanie się
dotychczasowej formuły działalności i brak pomysłu na kolejną reorganizację).
27 czerwca 2009 r. – we
wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy – wędrowałem samotnie
po Dolinie Kościeliskiej w Tatrach. Kiedy
przybyłem na Halę Ornak
usłyszałem w sobie wezwanie Maryi (NMP) do stworzenia grupy młodych
harcerzy – płci męskiej składającej się z dwóch części:
chłopców z normalnych rodzin i z domu
dziecka.
Wezwanie
Maryi zainspirowało mnie do zorganizowania w lipcu 2009 r. prywatnej wędrówki
harcerskiej w Beskidzie Niskim, w której uczestniczyli chłopcy
z domu dziecka oraz Jeżu, Gizia i Beta. Na tym wypadzie, w Krempnej, powstała męska
drużyna wędrownicza (należąca do KH LS-Drzewo Pokoju)
o nazwie
Harcerska Gromada Wilków. Nocą w dniu 21.07.2009 (wspomnienie proroka Daniela) na polanie powyżej cerkwi
Kosmy i Damiana w Krempnej odbył się uroczysty
obrzęd przyjęcia pierwszych wilków do
Gromady. Zdecydowano, że praca Gromady opierać się będzie na wypadach i biwakach.
Kadrę (Komendant, oboźny,
programowiec i kwatermistrz) nazwano mianem
Starszyzny. W HGW powołano patrole (zamiast zastępów). Po jakimś czasie do HGW
dołączył zastęp jedynki
z Kielna.
W dniu
16.10.2009 Patronem Gromady został Papież Jan Paweł II - człowiek, który
zawierzył swoje życie Maryi. Po 2 latach młodzież z pierwszego domu
dziecka opuściła
Gromadę. Wtedy zdałem sobie sprawę z tego, że pojęcie sierocińca (domu dziecka)
jest symboliczne. Chodzi o sytuacje, w których młody człowiek
czuje się niekochany, traktowany jako ktoś
nieważny. Choć ma rodziców mieszkających z nim, czuje się w jakimś sensie jak
sierota.
W dniu
01.02.2010 - na wypadzie HGW w Szwecji - przyjęto do grona honorowych członków
Kręgu Rady Wilków - hm RP Jana Potrykusa Tarana,
Komendant NHHP LS-Kaszuby w Szwecji. Dh Potrykus
podarował wszystkim Wilkom obecnym w Szwecji pałatki. Od tego momentu pałatki
stały się
ważną częścią umundurowania HGW (w czasie chłodnych lub
mroźnych dni) na apelach, ogniskach, mszach św.
W dniu
09.04.2010 - HGW stała się Stowarzyszeniem zwykłym - niezależnym od KH LS-Drzewo Pokoju.
Dnia 11.04.2010
ogłoszono w Gromadzie miesięczną żałobę w związku z tragiczną śmiercią w
Smoleńsku Prezydenta RP, jego małżonki i osób
towarzyszących.
W dniu
17.05.2010 HGW została przyjęta do Zakonu Skautów Świata (The Order of World Scouts).
2. System organizacyjny
·
Harcerska
Gromada Wilków składa się z części młodszej: Wilcze Gniazdo i z części
starszej: Wilki Wschodu. Okresowo przy HGW powoływane są patrole
· młodszych chłopców: Wilcze Tropy, które po kilku latach stają się patrolami HGW (w HGW nie może być osób młodszych niż 12 lat).
·
Wypadami
HGW kieruje Bractwo Krwi (komendant, asystent komendanta, oboźny,
kwatermistrz).
·
Z
punktu widzenia Głównego Regulaminu HGW (Statutu) kluczowe decyzje
organizacyjne podejmuje Starszyzna (Zarząd) w której musi być Komendant i
dobrze jest
· jeśli skład Starszyzny pokrywa się w całości lub prawie w całości ze składem Bractwa Krwi.
·
Rolę
organu nadzoru, komisji rozjemczej i komisji rewizyjnej i częściowo komisji
stopni pełnią Strażnicy Poranka. Strażnicy Poranka + Komendant tworzą też tzw.
· Straż Tradycji pilnującą by żadne decyzje w HGW nie były sprzeczne z tradycją Gromady.
·
Harcerska
Gromada Wilków – wzorując się na systemie pracy Niezależnego Hufca Harcerstwa
Polskiego „LS-Kaszuby” w Szwecji – spotyka się
głównie
·
na comiesięcznych wypadach (biwakach). Ulubionym
typem wypadów są te górskie lub zagraniczne. Praca patroli jest realizowana
głównie na wypadach,
· poprzez: zwiady terenowe, przygotowywanie zadań na wspólne ogniska (świecowiska).
·
W
październiku i maju (miesiące maryjne) patrole mają własne zbiórki (bez udziału
Bractwa Krwi). Ponadto, odbywają się corocznie dwa tygodniowe wypady HGW
· kluczowe dla przekazywania braterskiego klimatu HGW: Zimowe Szkolenie Matecznik i Letni Wypad Wilków (generalnie w Beskidzie).
·
W
HGW wszyscy mówią do siebie po pseudonimach (do starszych nie mówi się np.
druhu Jerry tylko Jerry). Bardzo istotne jest słuchanie tych, którzy wydają się
·
najmniej
istotni, by nie było podziału na ważniejszych i mniej ważnych. Prawa i
obowiązki kadry w HGW w zasadzie są takie same jak uczestników (poza
prawem
·
kadry
do wydawania rozkazów i przyznawania kar i nagród). Standardową karą np. za
spóźnienia czy braki w umundurowaniu są pompki. Na każdym wypadzie
·
na
końcu wszyscy mówią o plusach i minusach wypadu dziękując tym którym należy się
podziękowanie. Bardzo źle odbierane jest gdy ktoś zamiast dbać o wspólne
·
dobro
(w tym o klimat) dba tylko o to by samemu skorzystać, by być w centrum. Ważne
decyzje organizacyjne i metodyczne (nawet te które mogłaby podejmować
· sama Starszyzna) są zazwyczaj konsultowane ze wszystkimi, którzy należą do tzw. Kręgu Rady (system wodzowsko-demokratyczny).
·
HGW
nie ma ambicji by rosnąć w siłę, przyjmować jak najwięcej członków, zakładać
kolejne swoje filie, robić spektakularne akcje promocyjne. HGW chce być jakby
·
chrześcijańskim aśramem,
unikalnym wzorcem, matecznikiem świadków nadziei, nadziei - którą można
odnaleźć tylko w relacji z Jezusem Chrystusem i jego Matką
· - Maryją.
3. Prawo Harcerskie
Członków HGW obowiązuje następujące Prawo Harcerskie:
1.
Harcerz
służy Bogu i Polsce i sumiennie spełnia swoje obowiązki
2.
Na
słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy
3.
Harcerz
jest pożyteczny i niesie pomoc bliźnim
4.
Harcerz
w każdym widzi bliźniego a za brata uważa każdego innego harcerza
5.
Harcerz
postępuje po rycersku
6.
Harcerz
miłuje przyrodę i stara się ją poznać
7. Harcerz jest karny i posłuszny
rodzicom i wszystkim swoim przełożonym
8.
Harcerz
jest zawsze pogodny
9.
Harcerz
jest oszczędny i ofiarny
10.
Harcerz
jest czysty w myśli, mowie i uczynkach, nie pali tytoniu, nie pije napojów
alkoholowych, nie używa narkotyków.
4. BORPI
Jest 5 kierunków ideowych w HGW:
B. Bóg:
- uczenie dostrzegania działania Boga w życiu człowieka,
- dawanie przykładów realizacji przykazania miłości Boga i bliźniego,
- wspólne msze św. i modlitwy.
O. Ojczyzna:
- umacnianie emocjonalnej więzi z narodem polskim jako wspólnota rodzin,
- poznawanie regionalnej i ogólnonarodowej kultury i historii Polski,
- nawiązywanie w działalności harcerskiej głównie do wzorców harcerstwa polskiego oraz tradycji
polskiej,
- promowanie dobrego obrazu Polski,
- działalność na miarę osobistych możliwości dla dobra narodu polskiego i Polski,
- szacunek dla Polskich zwyczajów, symboli, hymnu Państwowego
- współpracę z Polonią i szanowanie mniejszości narodowych.
R. Rodzina:
- uznawanie prawa do życia każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci,
- uczenie szacunku dla płci odmiennej i przygotowywanie do roli małżonków i rodziców
rodziny chrześcijańskiej
(opierającej się na sakramentalnym związku mężczyzny i kobiety, w którym
każde dziecko jest przyjmowane jako dar Boga),
-uczenie
szacunku i posłuszeństwa w stosunku do swoich rodziców, przełożonych i osób
starszych,
- uczenie odpowiedzialności oraz szacunku dla młodszych i słabszych,
- odrzucanie: pornografii, kultu przemocy i swobody w dziedzinie seksualno-etycznej, promocji
homoseksualizmu , dewiacji seksualnych i ideologii gender
- odrzucenie aborcji i antykoncepcji,
- uczenie szacunku dla pracy.
P.Puszczaństwo:
-uczucie głębokiej łączności z przyrodą będącą miejscem, gdzie człowiek może zetknąć się z Bogiem
i ze swoja słabością, której pokonywanie daje mu poczucie wartości,
- ciągłe dążenie do poznawania przyrody,
- ochrona przyrody,
- zaradność w obcowaniu z naturalnym środowiskiem człowieka,
- tworzenie klimatu obrzędowości i tajemniczości jako zaprzeczenie prymitywnej rubaszności,
- stawianie w wychowaniu na indywidualizm, a nie na ujednolicającą masowość.
I. Inne (ogólno harcerskie):
- dążenie do
przestrzegania najważniejszych standardów harcerskich: służba, braterstwo,
prawdomówność, dzielność, wolność od uzależnień,
abstynencja od alkoholu, tytoniu,
narkotyków, oszczędność i ofiarność
- aktywne współtworzenia swojego środowiska (rodzina,
społeczność lokalna), dbałość o harcerski klimat w Gromadzie
- szacunek dla munduru harcerskiego, harcerskich symboli,
tradycji, zwyczajów
- szacunek dla innych organizacji wychowawczych (w tym
harcerskich)
5. WEGAMOS
Praca HGW opiera się na schemacie WEGAMOS: wędrówka, gawęda, modlitwa, służba
- We. na każdym wypadzie powinien być element wędrówki (nie może być wyjazdów
statycznych)
- Ga. na każdym wypadzie powinna być gawęda na tematy związane z BORPI
- Mo. na każdym wypadzie powinna być modlitwa (mówiona, śpiewana)
- S. na każdym wypadzie powinna być pełniona służba. Poza posprzątaniem miejsca biwakowania
może być to np. sprzątanie śmieci w okolicy miejsca biwakowania czy inna służba
zaproponowana
przez gospodarza terenu biwakowego. Ale najważniejsza jest służba dla innych
wilków czy osób spoza HGW,
by być żywym znakiem nadziei dla tych którzy są smutni, załamani, niewidzący nadziei na lepsze jutro.
hm Jerzy Gach “Prorok-Jerry”